Bugun en sonunda tekneye binebildim . Buyuk oldugunu gorunce cok sevindim . Yine catlak bir bufeci var ama oburu kadar kotu degil . Zaten ben de alismaya basladim galiba . Bugun otururken ayni Brezilyalilar gibi tempo tutarken buldum kendimi .
Koskoca teknede yaklasik 150 kisi icinde tek gringa-yabanci benim . Daha once de basima gelmisti , cogu zaman bu iyi birsey demek.Aslinda Israilli de gelecekti , hatta geldi de . Ama tekneye bindi , soyle bir etrafa bakindi ve "Ben bunu bir daha yapamayacagim" dedi ve indi . Boylece yalniz kaldim . Bir bakima iyi de oldu , biraz kafa dinlemek istiyordum . Bizim ufakligin ask acilarini dinlemek beni epey yormustu .
Birazdan tekneye donecegim . Pazar gunu burada her yer kapali . Restoranlar bile . Gidip ust guvertede muzik dinleyip kafa sallayacagim . Nasilsa ilk 15 dakika icinde birileriyle muhabbete baslayip , portekizceyi katletmeye devam ederim .
Itiraf = Cok ama cok yorgunum......
Herkesi cok opuyorum . Artik Tabatinga ya da Leticia ya da Peru'da gorusuruz .
1 yorum:
yuru be Arzu beh!Eline ve her yerine saglik!buna challenging denmezse neye denir bilmiyorum..giptayla okuyorum....
Ekin (hani su ispanyolcaci..;)
Yorum Gönder