LETICIA VE IQUITOS

Hani en son bir gidip bakacagim su Leticia nasil bir yermis dedim ya , iyicene baktim . Zaten ufacik bir yer , gezecek fazla bir yer yok . Brezilya cikis damgasi icin Tabatinga`ya gitmek lazim . Merkezden cikip Tabatinga`ya varmak yuruyerek yarim saat . Iki sehir birbirinin icine oyle bir gecmis ki ana caddede sinir yazisi olmasa farki anlamak mumkun degil . Iki tarafta da iki para birimi de geciyor . Reais verip ustune peso almak ya da tam tersi cok normal . Zaten sinir dedigimde de oyle gecis falan zannetmeyin . Bir anit , bir tarafta Kolombiya , oburunde Brezilya yaziyor . Kolombiya tarafinda yolun kenarinda da bir semsiyenin altinda , rahatsiz bir sandalyede oturan ve isinden nefret ettigi her halinden belli olan bir gumruk gorevlisi . Nasil etmesin ? Yapacak hicbirseyi yok ki zavallimin..
Dun gunu oda arkadasim Brezilyali Manolo ile bana tekne bileti ve spagetti arayarak gecirdik . Tekne bileti tamam da spagetti ne demeyin . Gunlerdir acim , artik canimin istedigi birsey yemek istedim . Ama Italyan amcanin yeri kapali , sehrin tek bes yildizli oteline bile gittik , var ama benim butce malum . Sonunda bileti bulduguma o kadar sevindim ki acligi falan unuttum . Yani dunu yine tamamen ac gecirdim yine . Olsun , biletim var ya..
Aksam yine yuruyerek , otelin yanindaki cafede muzik dinleyerek gecti . Muzik ama oyle alalade degil . Cafe sahibinin cok genis bir LP kolekdiyonu var , hepsi klasik Kolombiya muzigi . Adam teknolojiyi reddediyor , plaklarindan vazgecmiyor . Bir de ilk defa sekersiz , gercek kahveyi haftalardan beri ilk defa burada icebildim . Bayildim.
Dun aksam uyumamaya niyetlendim . Sabah 4'te limanda olmam gerekiyordu . Ama otelimizin sahibesi "Git uyu , ben seni kaldiririm" deyince dayanamadim . Ama ondan once Manolo firladi , gece iki bucukta gec kaldin diyerek hem de . Tekrar uyudum , yine Rosa'dan once o kaldirdi . Ustune ustluk o saatte hic usenmeyip limana kadar cantami tasidi , tekne gelene kadar da bekledi . Biraz catlak bir cocuk , evangelist ve tam bir fanatik . En sonunda aksam otururken ben bile patladim "Tanri hep orada ama benim burada cok az zamanim var , birak dini de etrafi seyredelim "diye . Gercekten dogru . Yani portekizce teoloji tartismak o an en son istedigim seydi .
Simdi bu motor hikayesi de ne ? Leticia'da cok az araba var . Herkes motor tepesinde , coluk , cocuk , bebekler...Taksilerin cogunlugu bile motor , birini durdurup surucunun arkasina atliyorsunuz . Tabatinga da ayni ama aradaki en buyuk fark , Leticia'da herkes in plakasi varken ve kask takarken , Tabatinga'da kimsenin umrunda degil . Motor kiralamak da cok ucuz , saati 3 lira kadar . Nereden mi biliyorum ? Soyleyemem , babam da okuyabilir :)
Sonunda sabah 4'te Silili gazeteci bir amcayla beni Santa Rosa'ya ( Peru) goturecek tekneye bindik . Kaptan elimize pili bitmek uzere olan bir fener tutusturup , teknenin onune bakmamizi , hani agac falan gorursek uyarmamizi soyledi . Eyvahlar olsun dedim , hic isik yok ve adam son gaz gidiyor . Bir kac kere son anda farkettik te teknenin devrilmesi pahasina kurtardi yine . Sabah sabah oyle bir adrenalin aldim ki , uyku falan kalmadi . Devrilsek ya da birseye carpsak ne olur diye dusunmekten kendimi alamadim . Bu sularin gorundugu kadar sakin ve tehlikesiz olmadigini cok cok iyi biliyorum . Akinti bir yana , buralarda hala piranhalar ve timsahlar disinda insana saldiran hayvan cinsleri var . O yuzden suya girilebilen yerler belli , kimse de fazla kiyidan uzaklasmiyor .
Santa Rosa ufacik bir yer , elektrik bile yok . Pasaportumla ilgili ilk sorunu da burada yasadim . Memur kizlar benimki gibi pasaportu daha once hic gormemisler , Peru icin vizeye ihtiyacim olmadigina bir turlu ikna edemedim . En sonunda damgaya OF-resmi damgasi vurup gonderdiler . Yani kac gun kalacagim hakkinda birsey yok , Lima'ya bildireceklermis . Eger kacak gectiysem basim cikista belaya girecekmis . Dur bakalim , kimin basi belaya girecek ben Lima'ya varinca diye gecti icimden ama agzimi acmadim . Ama sinir burasi , en azindan bir listeniz olsun . Valla bunlara da alistim artik , artik kizmiyorum , bir sigara daha icmeye vaktim oldu diye seviniyorum bile .
Bu sefer bindigim tekne lancha rapido dedikleri hizli tekne , 15 yolcu alan bir hiz motoru . Obur teknelerin 3 gunde aldigi yolu duraklarla 10 saatte aliyor ve yemek bile var . Kahvalti sandvic ve meyve suyu , oglen de pilav , patates kizartmasi , yumurta izgara et ve mesrubat . Anlayacaginiz pek hos . Benim tek derdim koltuklarin fazla sert olmasiydi . Gunlerdir teknelerde , o sicakta bunalan popocugum sert ve sallanan yerlerden hic hoslanmiyor .
Olsun , Iquitos'daki hostelde yumusacik ve cok rahat bir yatagim var . Haftalardir ilk defa gercek bir yatak..( Leticia'daki beton platform ustunde 10 santimlik bir silteydi) Artik serile serile yatarim .
Yarin camasir gunum , bir de bakacagim buralarda cok hos ciftlikler var , oralara gitmek istiyorum . Bugday falan degil , anakonda , kelebek , cayman ciftlikleri . Turlar da var ama ...Bu konuda daha sonra yazacagim .
Cuma gunu buradan ayrilmayi planliyorum . Nasil ,neyle ,vs vs...gibi detaylar hakkinda hicbir fikrim yok . Ama burada karnaval basladi , persembe aksami gosteriyi gormeden gidemem.
Yarin gorusuruz artik...
SEVGILILER GUNUNUZ KUTLU OLSUN !!!!