Valla yangını ben çıkarmadım, hatta orada bile değildim. Masum masum ateş başında oturmuş müzik dinlerken yan tarafa doğru bir yerden birden bağrışlar gelmeye başladı. Kafamı kaldırdığımda bir kızıllık gördüm, dışarı bir fırladım ki hemen yakındaki bir binanın en üst,3. Katı alevler içinde. Yanan Reggae bar, burada epey popüler bir yer. İçim gitti çünkü burada çalışanların işyerinde uyuması gibi bir adet var. Güvenlik içinse mutlaka bir-iki kişi kalıyor. Daha yeni başlamış ama her taraf tahta olduğu için her yer alevler içinde. Millet de dikilmiş bakıyor. Herhalde yukarda kalan var ki, gençlerden biri koşup binaya daldı. Olacak şey değil, kimse durdurmuyor. Dar bir merdiven var, hayatta yukarı erişemez. Dayanamadım, polarımı çıkarıp kafama sardım, daldım arkasından. Salak, daha 2. kata gelemeden oturmuş kalmış merdivende. Ölecek duman zehirlenmesinden. Ben de nefes alamıyorum ama yakalayıp kaldırdım ayağa, poposuna bir tekme, yolladım aşağıya. Ben de arkasından. Dışarı çıkmak da mesele, tepeden ateş yağıyor. Neyse, tam çıktım, çığlıklar başladı. Bir de baktık, yukarda biri var, atacak kendini aşağıya. Tam o sırada itfaiye geldi, genç de biraz sakinleşip yandaki dükkanın damına atladı da kurtuldu. İtfaiye çalışmaya başlayınca, ben de otele döndüm.
Bugün uyandığımda ciğerlerim acıyordu. İçerde fazla kalmasam da epey duman yutmuşum anlaşılan. Odada kalıp bir sürü kitap okudum, uyudum. Akşam yemeğinden sonra da yine erkenden çekildim ortalıktan.
İşin ilginç tarafı bugün yemek için otelden çıkarken oldu. Tam gidiyorum, çalışanlardan biri koştu arkamdan.You are the good tourist, good person deyip duruyor. Dün akşam olanlar bütün caddede duyulmuş, herkes bir değişik bakıyor bana, birbirlerine gösteriyorlar. Artık herhalde salaklığıma gülüyorlardır. Ama eğer o çocuğa birşey olsaydı neden birşey yapmadım diye vicdan azabından ölürdüm.
Yangının sebebi tabii ki elektrik kontağı. Günde kaç kez gidip geliyor. Eski tesisatlar da dayanamıyor haliyle. Herkes protesto ediyor, dün gece yangın söndürülürken bile ufaktan başladı da anında polisler doluştu sokağa. Bilemiyorum, ama halkta rahatsızlık günden güne artıyor. Şu anda tam gün elektrik olan tek bölgeler bakanların falan yaşadığı mahalleler. Petrol sıkıntısı başlayacağından sözediliyor. Anlayacağınız Nepal hala siyasi olarak rahatlayabilmiş değil.
Şimdi biraz uyuyayım, yarın Katmandu'da son günüm, bir sonraki gün Pokhara'ya yola çıkacağım. Bu kadar yetti bu sefer..
Bu anlattığım olay birkaç gün önce oldu ama ben tembellikten gönderemedim. Pokhara'ya da ancak yarın gideceğim. Ondan sonrası meçhul..
Daha yazacak çoook şey var ama ...Sonra artık..
1 yorum:
ya sana birşey olsaydıyı içimden geçirmeden edemedim. ama cesaretini kutluyorum insan yüreğinden öpüyorum ben aynı cesareti gösteremezdim sanırım. ciğerlerin durumdan etkilendiyse lütfen bol bol sıvı tüket oralarda hasta olmanı istemem. tabi bir kaç gün önce olmuş bu olay ama sen yinede dikkat et. geçmiş olsun.
sevgiler hakile
Yorum Gönder